AB DEO: Mula sa Diyos
Kawangis ng Diyos
Ano nga ba ang Diyos?
Sabi ni San Juan : “Deus Caritas est.” God is love. Diyos ay Pag-ibig sabi ng
isang sikat na awit sa simbahan.
Sinasabi na tayo ay kawangis ng
Diyos, hindi dahil sa pisikal na kamukha natin ang Diyos, kundi dahil tulad ng
Diyos nagtataglay tayo ng kapangyarihang makaalam o intellect at
kapangyarihang pumili ng malaya o freewill.
Ngunit bakit nga ba tayo
pinagkalooban ng Diyos ng ganitong kapangyarihan? Sinasabi sa pilosopiya na: nil volitum quin precognitum. Ibig
sabihin, walang ginugusto o ninanasa ng hindi muna nalalaman kung ano ito. Kung
hindi mo alam na may MUKHA A.D. magagawa mo bang magdesisyon na magpunta ng
MUKHA A.D?
Pwede rin natin sabihin na ang
kahulugan nito ay ganito: “You cannot
love whom you do not know” at “the
more you know the more your love grows.” Kung madidiskubre mo na ang taong
minahal mo pala sa simula dahil nagandahan ka lang ay naghihilik pala o isang
beses lamang naliligo sa isang linggo, ngunit sa kabila nito e pinili mo pa
ring mahalin, hindi ba mas wagas na pag-ibig ‘yon kaysa sa pag-ibig sa simula
na dahil lamang alam mong maganda sya.
Sa principle na ito ipanapakita ang dalawang mahalagang sangkap ng
pag-ibig. Ang volitum ay galing sa salitang volere na sa ingles ay to choose, at precognitum ay galing
salitang cogitare na sa ingles ay to
know.
Samakatuwid, masasabi natin na
dahil sa mga kapangyarihang ito naging posible sa tao ang magmahal. At sa
tuwing nagmamahal ang tao siya’y nagiging mas kawangis ng Diyos dahil sabi nga
kanina: Deus Caritas est.
Gaano Katindi ang Kalayaan ng
Tao?
Ito English ‘to para sosyal.
A philosopher (Rene Descartes if
I am not mistaken) once said that if there is anything that make us somehow at
“par” with God it is our freewill, our capacity to make our own free decision.
The freewill is something either one has or has not. There is no such thing as
you have a little freewill or more freewill than others. If it happens that we
make mistakes in our use of our freewill it is not because it is defective,
rather it is because of the limited range of our ability to see the whole
picture of a situation, and hence we make mistakes in our decisions just as an
archer misses his mark when his vision is impaired. Now, regardless of our
mistakes, it remains true that the freewill is one of the reasons for our
dignity and at the same time the reason for our responsibility regarding our
own acts.
Sabi kapag nagmahal ka raw
binibigyan mo ng kalayaan ang taong mahal mo. At kapag nagbibigay ka raw ng kalayaan
nagbibigay ka ng mapagpipilian.
Ang Diyos, sa laki ng pagmamahal
niya sa tao, binigyan n’ya ito ng kalayaan at mapagpipilian. Bawat isa sa atin
ay tinatanong ng Diyos kung “Gusto mo ba ako o ayaw mo?” ‘Yon nga lang sa oras
na hindi natin piliin ang Diyos nagdurusa ang ating katauhan hindi dahil sa
pinarurusahan tayo ng Diyos kundi dahil gaya
ng nasabi natin sa simula ang panlasa natin ay hinahanap-hanap ang lasa ng
Diyos. Sa oras na hanapin natin ang lasa ng Diyos sa mga bagay na hindi Diyos,
natatabangan tayo. Hindi tayo ganap na natutuwa. Parang may kulang.
Sa tingin ko, ganoon ang
impyerno. Sa oras na maging buo at maging pangwalang-hanggan ang pasya natin na
“bastedin” ang Diyos at hanapin ang lasa n’ya sa mga bagay na hindi s’ya, doon
tayo nagsisimulang magdusa. Para bang uhaw ka
kaya ka kumain ng asukal; pagod ka kaya ka nagjogging ng limang oras; hinahanap
mo ang lasa ng Diyos kaya nagtungo ka at nagpakasasa sa mga bagay na hindi
naman Diyos o walang kinalaman sa Diyos. Ang impyerno ay walang hanggang
pagkain ng matabang: walang hanggang paghahanap sa lasa ng Diyos sa mga bagay
na hindi naman Diyos.
Tayo ay malayang tumanggi sa alok
ng Diyos. Ganoon katindi ang kalayaang kaloob ng Diyos. Kahit s’ya kaya nating
tanggihan. Ang Diyos nasa lahat ng lugar at panahon. Pero dahil sa laki ng
pagmamahal niya at paggalang sa kaloob niyang kalayaan sa tao, kahit gusto niya
na makasama tao, ipinahintulot niyang magkaroon ng maaari nating sabihing
“lugar, “oras,” “estado o kalagyan” kung saan hindi siya makikita o
mararamdaman ng mga may ayaw sa kanya. If you tell the Lord, “I need space and
I need time.” There you will have all the space you want and the eternity you
desire.
Hindi namimilit ang Diyos. ‘Pag
namwersa s’ya, hindi na pag-ibig ‘yon. Rape ‘yon!
0 comments:
Post a Comment